Auteur: Guy Loots

De Getevallei is een mooi wandelgebied. Het 250 km lange wandelnetwerk brengt je langs prachtige locaties en plekken waar water, natuur , landbouw en een rijke streekgeschiedenis elkaar ontmoeten.

 Heb jij ook genoten van uren wandelplezier in de Getevallei? Dan kan je stemmen via https://www.toerismevlaamsbrabant.be/…/wandelnetwerk-geteva…

Wandelen blijft veruit de populairste sport in ons land. 34 procent van de Belgen gaat regelmatig een eind wandelen, vooral vijfenvijftig plussers. Maar hoe gezond is wandelen juist? En is wandelen wel écht een sport?

Wandelen is zonder twijfel sport nummer één in België. Op de tweede plaats komen joggen en fietsen met elk 15 procent. Wielrennen en mountainbiken vervolledigen de top drie met 13 procent. 34 procent van de Belgen doet helemaal géén sport. Dat blijkt uit een enquête van beursorganisator FISA, bij 1000 Belgen ouder dan achttien.

Gemaakt om te wandelen
Maar wandelaars horen wel vaker de kritiek dat ze niet écht een sport beoefenen. Toch is wandelen absoluut wél een sport, zegt inspanningsfysioloog Bert Op ’t Eijnde (UHasselt). Het is zelfs dé sport bij uitstek waarvoor ons lichaam gemaakt is. “Heel onze anatomie is opgebouwd om te wandelen. Vanaf het moment dat we het gewone tempo te intensief opdrijven en te hard gaan lopen, krijgen we blessures. Dat is gewoon de natuur.”

Geen blessures
Bij wandelen heb je vrijwel géén kans op blessures. Dat maakt het dan ook de meest toegankelijke sport die er is. Jong en oud kan gaan wandelen met een miniem risico om blessures op te lopen.

Bovendien is het calorieverbruik tijdens het wandelen veel hoger dan lang gedacht. Als je stevig doorwandelt aan zo’n zes kilometer per uur, verbrand je maar liefst 450 kcal. “Dat komt zéér dicht in de buurt bij hardlopen, waarbij je zo’n 650 kcal verbrandt.”

Meer afvallen
En het wordt nog beter: door te wandelen val je meer af dan door hardlopen. Daar is een eenvoudige lichamelijke verklaring voor. “Omdat lopen intensiever is, verbrand je koolhydraten, terwijl je bij wandelen direct vetten verbrandt”, legt Op ’t Eijnde uit.

Het enige grote nadeel is dat je voor wandelen meer tijd moet vrijmaken. Maar dat hoeft niet per se een slechte zaak te zijn. Er even tussenuit zijn kan je gedachten leegmaken en een kalmerend effect hebben. Een gezonde geest in een gezond lichaam, wie kan daar tegen zijn?

Het is moeilijk te geloven dat het “beekje” dat nu door het centrum van Zoutleeuw loopt tussen de 13de en 16de eeuw één van de grote handelsroutes van het Hertogdom Brabant was.

In de 13de eeuw werd de Kleine Gete bevaarbaar gemaakt tot in Zoutleeuw. Hierdoor werd Zoutleeuw de meest landinwaarts gelegen haven van het Scheldebekken. Het was de eerste inscheepmogelijkheid om het handelsverkeer over land van het Rijnland naar de Noordzee te brengen, met andere woorden dé schakel van Oost naar West.

In een periode van een gebrekkige wegeninfrastructuur was scheepvaart een vrij eenvoudige maar tijdrovende manier om massagoederen of producten in aanzienlijke hoeveelheden te vervoeren. Ondanks veel voorkomende problemen als de talrijke meanders ( die snelle waterafvoer belemmerde en zo overstromingen in de hand werkte), een laag waterpeil in de zomer, talrijke watermolens ( grote houten stuwen moesten opgeheven worden om schepen door te laten; stroomafwaarts werden de schepen meegesleurd door de stroomversnelling, stroomopwaarts moesten extra scheepstrekkers en trekpaarden ingeschakeld worden om dit te overbruggen.) heeft de ontwikkeling van de haven in Zoutleeuw in belangrijke mate bijgedragen tot de ontwikkeling van de regio.

De Schipstraat was de aanlegplaats voor in- en uitgaande schepen, die geladen werden onder de “schipbrug”. Het midden van de 13de eeuw was de bloeiperiode van de wolindustrie. Voor de scheepvaart betekende dit dat wollen lakens via de Gete hun weg vonden, zelfs tot in Engeland. Van hieruit werd dan Engelse wol geïmporteerd die als grondstof gebruikt werd. In de 14de eeuw legden jaarlijks zo’n 400 schepen aan in Zoutleeuw. Zij voerden in die periode vooral haring en zout (vandaar de benaming Zout-Leeuw?!) aan terwijl de retourvrachten vooral bestonden uit graan, steenkool en wijn. In de 16de eeuw werd ook tapijtwerk uit Sint-Truiden en lei- en natuursteen uit Waals-Brabant geëxporteerd via de Kleine Gete.

Een samenloop van omstandigheden bracht vanaf de 2de helft van de 16de eeuw een terugval van het scheepsverkeer op gang. Zo was Antwerpen ondertussen uitgegroeid tot een wereldmacht: graan en wijn werden voortaan vooral aangevoerd van over zee. In onze regio kon dit slechts gedeeltelijk ondervangen worden door graan te verbouwen en als bier uit te voeren. De Kleine Gete was bovendien niet geschikt voor de steeds groter wordende schepen. De kanalisatie van de Grote Gete (1527) waardoor deze bevaarbaar werd tot in Tienen, halveerde de scheepvaart te Zoutleeuw. Ook de godsdienstoorlogen kwamen het handelsverkeer zeker niet ten goede: Zoutleeuw was als grensplaats van het hertogdom Brabant een garnizoensstad. Als verdediging werden de lager gelegen gebieden regelmatig onder water gezet wat leidde tot verzanding. Bovendien waren er in deze periode ook onvoldoende financiële middelen voor het onderhouden van de Gete.

De aanleg van de nieuwe steenwegen in de 18de eeuw (Luik-Tienen) was de genadeslag voor de Leeuwse scheepvaart.

De kleine kapel van O.L.V. Sterre-der- zee op de Getebrug is nog een herinnering aan het eens zo rijke havenverleden van de stad. Het beeldje was een schenking van de schippers die Maria om bescherming baden tijden hun tochten naar Antwerpen.

Wat is een ongeval ?

Onder ongeval wordt verstaan : een plotse gebeurtenis waarvan de oorzaak of één van de oorzaken buiten het organisme van het slachtoffer ligt en die een lichamelijk letsel tot gevolg heeft. Onwel worden is derhalve geen ongeval. Voor leden wordt hartfalen wel als een ongeval beschouwd.

Wat zijn verzekerde activiteiten?

Het beoefenen van de wandelsport (=hoofdactiviteit), sportnevenactiviteiten (bv. occasionele fietstocht, …) en niet sportactiviteiten (bv. ledenfeest, BBQ, …) in federatie- of clubverband.

Daarnaast  zijn leden van Wandelsport Vlaanderen Vzw ook verzekerd bij private wandeltochten 24/24 uur, 7 dagen op 7, zowel in binnen- als buitenland.

Wanneer is men verzekerd?

Zowel leden als niet-leden zijn verzekerd tijdens de wandeltocht georganiseerd door een Wandelsport Vlaanderen-club.

Opgelet!!!  Zodra men zich op een georganiseerd wandelparcours begeeft, is het belangrijk de inschrijfkaart goed bij te houden. Enkel met inschrijfkaart ben je namelijk verzekerd binnen de polis.

(! Opgelet enkel leden) Leden van een club van Wandelsport Vlaanderen vzw en de federatieleden zijn verzekerd op weg naar en van de wandeltocht. Niet leden genieten dus niet van de verzekering op wen naar en van de wandeltocht.

(! Opgelet enkel leden) Leden zijn ook tijdens de individuele sportbeoefening verzekerd bij een ongeval tijdens de individuele sportbeoefening verzekerd: bij een ongeval tijdens de individuele sportbeoefening vraagt het slachtoffer zijn/haar eigen club om een ongevalsaangifte op te maken.

Niet-leden zijn niet verzekerd bij deelname aan een BBQ, een ledenfeest, een occasionele fietstocht, …. Medewerkers aan dergelijke activiteiten zijn evenwel verzekerd op die activiteiten.