De voorspellingen waren beloftevol: zware regenbuien en hevige windstoten. Kortom stormweer.
Toch vertrokken we zondagmorgen met 36 wandelaars van Wandelklub Halewijn naar Tubize voor onze eerste busreis van 2019.
Onderweg werden de voorspellingen ingelost. Hevige regenval en zware windstoten werden ons deel.
Toen we evenwel de parking van het Leburtonstadion van Tubize opreden, hield het op met regenen.
In de startzaal was het opmerkelijk rustig. Slechts enkele wandelaars van andere clubs waren aanwezig. Ruimte zat dus.
Gelukkige kwamen er snel nog wat wandelaars binnen. Het bleken wandelaars van de “stroboeren” uit Merksem te zijn die ook met de bus waren gekomen.
Slechts een handvol moedigen koos voor de langere afstand van 21 km. De meesten kozen voor de korte afstanden van 8 of 12 km.
Wij startten, met goede moed maar met heel wat tegenwind, op de 12 km.
Na ongeveer 2 km veranderde de aard van het wandelpad. Van een mooie wegeltje in dolomiet, naar een paadje door een zompige weide langs een klein beekje en uiteindelijk naar een modderige klim. Op deze klim ging een van onze metgezellen onderuit. Zonder erge gevolgen evenwel alleen een beetje vuil. En al snel konden we onze tocht voortzetten.
Toen we wat verder wandelden, werd het pas echt stormachtig. Aan een meertje rukte de wind met donderend geraas een aantal takken van de wilgen. Dit verontrustte ons toch wel een beetje. Niettegenstaande de razende wind – de golven zouden niet misstaan hebben bij een winderige dag op zee – waren er toch nog 2 karpervissers actief. Welke visser is er nu bang van een beetje wind?
Na een stevige klimmetje kwamen we aan op de controlepost: een typisch waals bruin cafeetje. Niet al te veel plaats, stevig verouderd en ingenomen door een groep vlaamse wandelaars uit Zoutleeuw en Merksem.
Na wat rust gingen we terug op weg. Ofwel lag het aan ons richtinggevoel of aan slecht geplaatste bewegwijzering, maar we waren na 2 kilometer al terug op onze eindbestemming. Dus hoop en al 8 km gewandeld in plaats van de voorziene 12 km.
Omdat we nog over heel wat tijd beschikten, toch maar weer vertrokken voor een kleine tocht van 4 km. Zonder veel problemen, alleen een verkeersbord dat voor één van onze metgezellen insprong, kwamen we snel terug in de startzaal.
Hoewel er voor die dag toch heel wat regen was voorspeld, hielden we het aan de buitenkant helemaal droog. Niet één druppel water gevoeld.
Tijdens de terugreis werd het wel duidelijk dat de storm heel wat schade had aangericht. Ontwortelde bomen en ellenlange files. Maar wij raakten zonder problemen terug thuis.
Met dank aan de goede zorgen van buschauffeur Ludo van Violettacars.
Weer een geslaagde busreis van de wandelaars van Wandelklub Halewijn.